Ik weet niet meer wie ìk ben. Herken mezelf niet meer terug. Ik ben mijn partner kwijt. Degene met wie ik mijn leven deelde. Met wie ik alles altijd samen deed. Misschien waren wij in de ogen van anderen wel áltijd samen, te veel samen, te klef. Maar we waren gewoon graag bij elkaar en deden dingen graag samen. Ik ben echt mijn maatje kwijt. En nu weet ik niet meer wat bij mij hoort en wat bij hem… Wie ik moet zijn. Wie ik ben.
Hoe kan je jezelf terug vinden?
Word jij weer jij. Bén jij weer jij.
Nieuwe ‘rol’
“Ik weet niet meer wie ik ben. Welke rol ik heb.”
Als je dierbare komt te overlijden kan je zo maar het gevoel hebben dat je een andere rol hebt gekregen.
Zo ben je ineens geen partner meer van, geen kind of broer/zus van, geen ouder van. Met het overlijden van jouw dierbare vallen de rollen die direct samen hangen met jouw dierbare weg. Maar ook kunnen andere, indirectere rollen wegvallen. Zo ben je ineens geen onderdeel meer van de sociale kring van jouw partner. Of verandert door het wegvallen van een ouder of een broer of zus de dynamiek in het gezin. Of ben je met het overlijden van je kind ineens geen schoolmoeder of voetbalvader meer.
Dit kan je van slag brengen. Je herkent jezelf niet meer terug. Dit kan je ook het gevoel geven dat je ineens een extra rol hebt te vervullen. Dat je zowel vader én moeder moet zijn of dat je voor je ouders een kind namens twee moeten zijn. Uiteraard gaat je dat niet lukken. Het is ook niet goed om te proberen. Wel logisch overigens. Maar het kost jou heel veel energie én jouw naasten zijn er uiteindelijk niet mee gebaat. Jij bent jij.
Ik zie het vaak bij anderen terug dat het helpt als je gaat erkennen dat jij nog steeds jij bent. Maar wel dat je een nieuwe weg in geslagen bent. Dat je een nieuw, ander leven hebt te leven. Dat je daarin inderdaad bepaalde rollen niet meer hebt. En ook gaat erkennen dat je die andere persoon niet kan vervangen. Dat je de rollen en wie die persoon was, bij die persoon moet laten.
Als jij langzaamaan gaat aanvaarden dat je een nieuwe, ander leven hebt te leven. Waarin je weer andere rollen krijgt. En gaat aanvaarden dat je die ander niet kan vervangen. Dan ervaar je het gemis wie en wat die ander was. Dat doet pijn en doet je jouw verdriet diep voelen. Maar langzaamaan komt het besef dat die ander er echt niet meer is en dat jij een nieuwe, andere toekomst hebt. Eén waarin je andere verbindingen hebt. Het gemis blijft. Maar jij bent nog steeds jij.
Nieuwe taken
“Ik weet niet meer waar ik van hou om te doen, waar ik energie van krijg.“
Daarnaast krijg je veel andere praktische taken erbij. Was het altijd eerst je partner die de vuilnisbak buiten zette, de financiële zaken regelde, de tuin onderhield of het huishouden deed. Degene die altijd zorgde voor het eten, de was deed van alle sportkleding van de kinderen of degene die de hele logistiek in het gezin verzorgde. Nú komt dat allemaal op jou aan. Je hebt jouw taken te doen die je altijd al deed. Terwijl je al zo zonder energie zit. En nu moet je ineens ook nog de taken van de ander erbij gaan doen. En dat kan je boven je hoofd groeien.
Een praktische aanpak kan dan helpen. Die taken kan je onder verdelen in 3 soorten:
- Taken die je er bij kunt nemen:
Soms is een taakverdeling uit gewoonte zo gegroeid. Die andere taken kan je er weer bij pakken. Kost wel extra tijd en energie maar is te doen. - Taken die je er niet bij kunt nemen:
Ook zijn er taken waarvan je geen benul hebt hoe je ze uitvoert. Je hebt je gewoon nooit in de financiën verdiept of je hebt totaal geen groene vingers. Of je hebt er echt de tijd en de energie niet voor. Het is teveel. Daarvoor kan je in je sociale kring rondkijken of er iemand is die je daarbij kan helpen. (Dat kan ook tijdelijk zijn.) Ook professionele hulp is daarin een mogelijkheid. Besteed uit. Vraag hulp. Wees lief voor jezelf. Gun dat jezelf! - Taken die je kunt en wilt leren:
Mogelijke zijn er ook taken die je nooit hebt opgepakt, maar die je wel kan en wil leren. Misschien heb je wel een verborgen talent voor financiën of is het werken in de tuin uiteindelijk een hele rustgevende bezigheid voor jou.
Nieuwe hobby’s
“Ik weet niet meer waar ik van hou om te doen, waar ik energie van krijg.“
In een relatie groei je naar elkaar toe. Je neemt en je geeft. Je vindt samen een pad tussen alles wat hij leuk vindt en wat zij graag doet. Samen bouw je een leven op. Misschien ben je wel zijn hobby’s gaan waarderen, misschien is haar interessegebied ook wel de jouwe geworden.
Na het overlijden kan je je af gaan vragen wat nou echt van jou was.
Ik zie dat het mensen helpt om gewoon een lijst af te gaan. Om bij elke hobby, gewoonte of activiteit je af te vragen hoort het echt bij mij of juist bij de ander. Of was het iets wat ontstaan is gedurende de relatie. Iets wat hoort bij ons samen. En je daarna de volgende vraag stellen: wil ik het behouden of los laten?
Sommige interesses en hobby’s zijn ineens niet zo interessant meer zonder de ander. Of doen zulke sterke herinneringen oproepen dat het pijn doet en dat je er dus geen energie (meer) uit haalt.
Ook kan er zo maar ruimte ontstaan voor hele nieuwe hobby’s en interesses. Ga eens terug in de tijd en ontdek wat jij leuk vond om te doen. Als kind. Of als jongvolwassene. Of hobby’s waar je nooit aan toe kwam, maar waar je nu wel de ruimte, tijd en energie voor hebt gekregen.
Zo dus, wie ben jij?
Jij bent nog steeds jij. Jij met jouw hobby’s en interesses, jouw rollen en jouw taken. En ook al zal je niet meer dezelfde zijn. Je bént veranderd. Je hebt een nieuw, ander leven te leven. Door goed onder de loep te nemen wat jij wilt en wie jij wilt zijn, kan je jezelf terug vinden. En dan groei je in dat leven steeds meer naar de persoon die jij was én bent. En die jij wilt zijn.
Jij ben nog steeds jij. Je hebt jezelf teruggevonden.