Je kan drie keer vallen, zolang je maar vier keer opstaat.

Opeens was je verdwenen
Ik kon er niets aan doen
Ik heb niet eens afscheid kunnen nemen
Niet eens een kleine zoen

De leegte die je hebt achtergelaten
Zit nu in mijn hart verstopt
En de lege gaten
Zijn met verdriet volgepropt.


– Fien van Maaren –