Wat kan ik daarvan genieten! Zo’n klein geluksmomentje. Ergens lekker koffie gaan drinken.
Op een zonnig terrasje, in een gemoedelijk cafeetje, in een trendy Grand Café. Het maakt me eigenlijk niet zo gek veel uit waar. Gezellig samen met een vriendin, met mijn gezin of gewoon alleen, me myself and I, maar dan wel vaak met een boek erbij.
Heerlijk om ergens neer te strijken. Wel eens in de middag, maar meestal in de ochtend. En dan een kopje koffie of cappuccino te bestellen. Oké, vooruit, er zit wel eens een lekker taartje bij. Maar dat hoeft niet eens per se.
Cappuccino en limonade
Mijn lieve schat houdt niet zo van koffie. Maar af en toe drinkt hij toch een Latte Macchiato mee in plaats van het standaard colaatje. Doet hij speciaal voor mij. Omdat hij weet hoe gezellig ik dat vind. De schat. Samen koffie drinken. Het is toch anders dan met dat colaatje…
En onze kleine meis heb ik ook besmet met dat koffie drink virus. Zij vindt het ook zo gezellig, van baby af aan al, om op een terrasje te zitten en wat te drinken of in een leuk tentje lekker te lunchen. Oké, zij krijgt dan limonade in plaats van koffie.
Eens heeft zij zich zo kwaad op de grond geworpen. Ik stelde voor om koffie te drinken en ik drukte op de knop van mijn koffiezetapparaat thuis. “Ik dacht dat we in de stad koffie gingen drinken.”: brulde ze. Hilarisch!
Rust en weer energie
Ik realiseer me dat ik daar echt van geniet, me dan gelukkig voel, als ik zo met mijn gezin ergens koffie zit te drinken. Samen of alleen. Even de tijd voor mezelf nemen.
Het gaat me echt om dat momentje van zijn. Genieten van het gezelschap, uiteraard van de koffie, maar vooral van het zijn in het hier en nu. Echt even de ruimte nemen en de rust ervaren.
Ook na het verlies van mijn moeder heeft mij dit enorm geholpen. Ik ben toen heel vaak ergens gaan wandelen. Om daarna een kop koffie te gaan drinken in een tentje vlakbij. Vaak pakte ik toen mijn dagboek erbij en schreef over en aan mijn mams al de dingen die ik haar nog wilde vragen en zeggen. Maar ook alle nieuwe gedachten en ervaringen die ik haar wilde vertellen.
Het kleine geluk
Dat kleine beetje energie dat ik had investeerde ik in het op pad gaan om ergens een kopje koffie te gaan drinken. Om zo meer energie op te doen en mijn leven weer op te pakken.
Voor mij is dit echt het kleine geluk. Ik geniet er van. Zo’n klein geluksmomentje.
En ik zou er eens wat vaker of zelfs elke keer bewust bij stil moeten staan.